குழந்தையின் சிரிப்பிலும் இறைவனைக் காணலாம் தானே!

எனது கணிப்பொறியின் முகப்பை எப்போதும்
குழந்தைகளின் புகைப்படங்களே அலங்கரிக்கின்றன.


குழந்தையின் சிரிப்பிலும் இறைவனைக் காணலாம் தானே!
மிகுந்த பணி சுமைகளுக்கிடையில் மண்டை காயும் போது
எல்லா கோப்புகளையும் ஒரு நிமிடம் மினிமைஸ் பண்ணி
அந்த இளம் சிரிப்பை பார்த்தால் போதும் எல்லாவித
இறுக்கங்களும் சூரியனை கண்ட பனி போல விலகும்!


கலைவானர் என்.எஸ்.கே பாடியது போல பலவித
சிரிப்புகளுக்கிடையில் கவலைகளைப் போக்கும்
அரும்மருந்தாக இக்கள்ளமில்லா இளம் சிரிப்பை
காண்பது மனதிற்கு இனிமை சேர்க்கும் என்பது
என்னுடைய அசைக்கமுடியா நம்பிக்கை.


வசிய சிரிப்பு, ஆணவ சிரிப்பு, அகங்கார சிரிப்பு,
விஷம சிரிப்பு, வில்லங்க சிரிப்பு, விகார சிரிப்பு,
வில்ல சிரிப்பு, பொய் சிரிப்பு, போக்கிரி சிரிப்பு,
இது போன்ற பல கொடிய சிரிப்புகளுக்கிடையே
குழந்தைகளின் பொன் சிரிப்பு போற்றத்தக்க
ஒன்று என் கருத்தை மறுக்கத்தான் முடியுமா?


அப்புறம் நம்ம முகப்பு பேச்சிலர் அறை போல்லெல்லாம்
இருக்காது. நன்கு துடைத்து வைத்த குடும்ப பெண்ணின்
வீடுபோல சுத்தமாக வைத்திருக்கவே விரும்புவேன்.


இப்பதிவிட அழைத்த அருமை அண்ணன் உயர்திரு.தமிழ்
அவர்களுக்கு,
அருமை அண்ணன் மயிலை சிங்கம் ஆயிலுக்கும் நன்றி.


ஹிஹி: எப்படியெல்லாம் சிந்திக்கிறாய்ங்க!
டெஸ்க்டாப்ப வைச்சி ஒரு பதிவு;
அதுக்கு தொடர் விளையாட்டு வேற!
நல்லாதாம்பா இருக்கு!!! :)